Uśmiechy i łzy na matach

W zorganizowanej przez olsztyńskich Budowlanych imprezie (patronat objął nad nią prezydent miasta) wzięło udział ponad 300 młodzików i młodziczek z 31 klubów. Chłopcy rywalizowali w stylu klasycznym i wolnym, dziewczęta w wolnym. Reprezentanci naszego regionu wywalczyli 19 medali (3-6-10), a trener Budowlanych był zadowolony nie tylko z sukcesów swoich zawodników i zawodniczek.

— Było nam bardzo miło gościć tak wielu młodych zapaśników i to nie tylko z polskich klubów — powiedział Michał Staszewski. — Kolejny raz nie zawiodły zaprzyjaźnione kluby z Rosji, Litwy i Białorusi, co podniosło poziom, rangę i atrakcyjność imprezy, która jest kuźnią talentów. W przeszłości brali w niej udział prawie wszyscy późniejsi polscy mistrzowie i medaliści olimpijscy, świata i Europy — podkreślił szkoleniowiec Budowlanych, którego podopieczni zdobyli w Uranii cztery medale (1-0-3). Mogło ich być więcej, bo niektórzy z olsztynian przegrali swoje ostatnie walki o miejsce na podium. To spotkało m.in. Wiktorię Orłowską. — Trenuję od półtora roku i bardzo mi się ten sport podoba — mówiła Wiktoria. — Miałam bardzo trudne pojedynki, ale większość wygrałam. Nie powiodło mi się tylko w walce o brąz — dodała uczennica VI klasy Szkoły Podstawowej nr 10 w Olsztynie.

Trener Sokoła Lubawa Henryk Mężykowski uważa, że te zawody są dla jego młodych zawodników bardzo przydatne. — Mieliśmy tu ośmiu młodzików — poinformował. — W tym turnieju startujemy każdego roku od początku istnienia klubu (czyli od 1980 r. — red.). Dla mnie nie tak ważne są zwycięstwa, co sam udział. Cieszę się nie tylko wtedy, kiedy dzieciaki schodzą z mat uśmiechnięte, ale również jak... wycierają łzy. Jedno i drugie oznacza, że im bardzo zależy na tym, co robią — stwierdził Mężykowski.

Lech Janka