O sporcie akademickim w Olsztynie słów kilka

Aleksander Grzegorzewski (stomatolog z wykształcenia) postanowił zorganizować w olsztyńskim AZS sekcję koszykówki kobiet i dopiął tego w 1960 r. Wprawdzie zespół olsztyńskich studentek nie został zgłoszony do rozgrywek centralnych, ale zupełnie nieźle radził sobie
 w spotkaniach z zespołami lokalnymi. Po czterech latach Grzegorzewski zrezygnował z prowadzenia akademickiej drużyny, a schedę po nim przejął Tadeusz Maciejewski. Wkrótce studentki z Olsztyna wywalczyły tytuł mistrzyń wyższych szkół rolniczych i zdobyły srebrne medale akademickich mistrzostwach Polski. Przez kilka następnych lat trwał regres wyników, a powodem tego było zawieszenia działalności sekcji. Jej wznowienie miało miejsce dopiero pod koniec lat siedemdziesiątych, ale spektakularnych sukcesów jak nie było, tak nie było. Przełomowym okazał się rok 1989, w którym to koszykarskie szkolenie olsztyńskich studentek rozpoczęła Marzena Jurgielewicz-Urniaż, absolwentka AWF i trenerka drugiej klasy koszykówki. Było tak efektywne, że jej podopieczne zajęły trzy razy pierwsze miejsce w mistrzostwach Polski uczelni rolniczych 
i ekonomicznych. Dokonały tego w Poznaniu (1993), 
w Bydgoszczy (1997) i Rzeszowie (1999).

Po utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego zespół koszykówki kobiecej tej uczelni z powodzeniem uczestniczył 
w mistrzostwach Polski uniwersytetów zajmując miejsca na podium. W 2002 r. w Łodzi zdobył srebrny medal i brązowe w 2012 r. we Wrocławiu 
oraz w 2015 r. w Warszawie. Te ostatnich sukcesy były 
w dużej mierze wynikiem podjęcia i kontynuowani studiów w Uniwersytecie Warmiński-Mazurskim kilku czołowych koszykarek I-ligowego KKS Olsztyn. Studencki zespół olsztyńskich koszykarek występował, i nadal występuje, 
z powodzeniem w międzyuczelnianych rozgrywkach regionu warmińsko-mazurskiego, zajmując przeważnie pierwsze lokaty.

W historii studenckiego basketu w Olsztynie nie sposób pominąć znaczącego epizodu jego męskiej odmiany. 
W kwietniu 2008 roku po wielu sezonach gry w III lidze Trójeczka Olsztyn pod wodzą trenera Tomasza Majchrowicza awansowała do II ligi (drugie miejsce w turnieju finałowy w Siedlcach). Przed rozpoczęciem drugoligowych rozgrywek patronat nad drużyną objęły UWM i firma Inter Parts, a jej nowa nazwa przybrała postać — Inter Parts AZS UWM Olsztyn. 
Inauguracyjne spotkanie miało miejsce 27 września 2008 r. w kortowskiej hali, a rywalem olsztyńskiego zespołu był SIDEn MMKS VIII LO Toruń (obecnie występujący 
z powodzeniem w ekstraklasie Polski Cukier Toruń). Inter Part AZS UWM przegrał 61:89. 
Przypomnijmy nazwiska olsztyńskich koszykarzy, którzy byli wpisaniu do protokółu tamtego historycznego spotkania: Jarosław Andrusiewicz, Dorian Bacławski, Rafał Chudzik, Piotr Iwicki, Szymon Janiewski, Mariusz Jaskólski, Rafał Kacprzak (późniejszy trener tej drużyny), Piotr Konsek, Rafał Kułakowski, Łukasz Muszyński, Tomasz Panewski, Piotr Rosiński, Maciej Szczurewski, Michał Zalewski.


Olsztynianie rywalizowali w II lidze przez cztery sezony (najlepsze miejsce — 8.). Do piątego (2012/13) już jednak nie przystąpili, a powodem tego były problemy finansowe. Wprawdzie w piłkę ręczną grano w Kortowie prawie równolegle z powstaniem Wyższej Szkoły Rolniczej, czyli od 1950 r., ale sekcja szczypiorniaka została powołana do życia dopiero dwa lata później. Jej głównym założycielem, animatorem i pierwszym trenerem był Marian Rozwadowski, a kierownikiem Wojciech Nadzieja. 
W tamtych latach grało się głównie w 11-osobową piłkę ręczną. Studenci-szczypiorniści trenowali więc i rozgrywali swoje mecze na stadionie... Leśnym. Przez wiele sezonów byli najlepszym zespołem w województwie olsztyńskim.
 Do wyróżniających się graczy należeli: Jerzy Gordziejczyk, Jan Szmuc, Andrzej Jagodziński, Andrzej Śmieciński, Tadeusz Mieszkowski, Jan Budych, Zbigniew Wierzbicki, Jan Klasa. W 1957 r. olsztyński AZS (trener Jerzy Machaj) awansował do II ligi. W tym też roku siedmioosobowa drużyna olsztyńskich akademików brała udział (u siebie) w turnieju międzynarodowym, mając za rywali zespoły z I i II ligi, w którym zajęła drugą lokatę. Rok później olsztyńska siódemka zajęła drugie miejsce 
w półfinałach mistrzostw Polski, awansując do I ligi.
 W latach 60. (już po spadku z I ligi) zespół olsztyńskiego AZS, prowadzony przez Bogumiła Wytrążka, grał z powodzeniem w II lidze i w rozgrywkach wojewódzkich. W roku 1970 olsztyński AZS wycofał się 
z rozgrywek ligowych, ale jego studencka odmiana działała nadal. Jej apogeum przypada lata 1975-98, kiedy to kierował nią Jerzy Urniaż. W tym okresie kortowski zespół wywalczył pięć (1-2-2) medali akademickich mistrzostw Polski uczelni rolniczych. 


W Wyższej Szkole Pedagogicznej istniały w tym okresie sekcje kobiet oraz mężczyzn, a trenerami byli: Maciej Wiliński, Marek Mariański i Grzegorz Dubielski. Zespoły przez nich szkolone zajmowały czołowe miejsca
 w mistrzostwach kraju Wyższych Szkół Pedagogicznych. W 2000 r. męska drużyna UWM uczestniczyła po raz pierwszy w akademickich mistrzostwach, przywożąc 
z nich srebrny medal, a dwa lata później została mistrzem Polski uniwersytetów (3. miejsce w 2009 i 2013 r.).
 W 2009 r. kortowski zespół (jako AZS UWM Olsztyn, trener Karol Adamowicz) wrócił po latach do II ligi. Stało się tak w wyniku fuzji dwóch sekcji piłki ręcznej w Olsztynie, która miała miejsce dwa lata wcześniej. W II-ligowych rozgrywkach uczestniczył z powodzeniem przez cztery sezony, zajmując kolejno piąte, szóste, pierwsze i 11. miejsce. Po reorganizacji II ligi w 2013 r. nie przystąpił już do rozgrywek.


Lech Janka