Królowa sportu ma się dobrze

Przypomnijmy, że kiedy jesienią 1950 r. rozpoczęła 
w Olsztynie działalność Wyższa Szkoła Rolnicza, to wraz nią powstał uczelniany klub sportowy. Jego założycielami byli Adam Szostakiewicz i Leopold Szczerbicki. Ten drugi był pierwszym kierownikiem Studium Wychowania Fizycznego WSR. W młodości uprawiał lekkoatletykę w AZS Wilno. 
W 1935 r. w halowych mistrzostwach Polski zdobył złoty medal w skoku w dal i srebrny w biegu na 50 m.

Nie trzeba więc było długo czekać (jedynie kilka miesięcy) do powstania w tym raczkującym wówczas akademickim klubie sekcji lekkoatletycznej. Niezbyt długo czekano też na pierwsze sukcesy jego zawodników. Lech Sak podczas mistrzostw Polski w 1952 r. zajął wynikiem 6,95 m drugie miejsce w skoku w dal. Tadeusz Matyjek w latach 1956-58 był nie tylko jednym z najlepszych polskich 800-metrowców, był też wysoko w światowym rankingu (27. w 1957 r.).

Jego rekord życiowy 1.48,5 nie jest łatwy do osiągnięcia przez wielu współczesnych polskich średniodystansowców. A warto wiedzieć, że biegano wtedy nie na tartanowych, a na... żużlowych bieżniach. Matyjek był srebrnym medalistą mistrzostw Polski w 1956 r. 
Rok później olsztyńscy azetesiacy awansowali do II ligi lekkoatletycznej. Najwięcej do tego awansu przyczynili się: płotkarka Krystyna Śrutkowska, młociarz Grzegorz Pińczuk, płotkarz Eugeniusz Miszczuk, biegacz (800 m) Jerzy Strzeżek, tyczkarz i oszczepnik Tadeusz Fiszbach, skoczek w dal Józef Danowski oraz długodystansowiec Stanisław Szkodowski. 
Lata 60. XX wieku to niebanalne osiągnięcia i wyniki Pelagii Truchan-Rząsy na 800 m (2.13,0), wicemistrza kraju 
z 1962 r. w biegu na 3000 m z przeszkodami Bogdana Załuskiego, Henryka Dąbrowskiego na 400 m (46,9) oraz sprinterów (100 m) Włodzimierza Ptasznika (10,4) 
i Romana Nowickiego (10,6).
 Lata 80. to głównie sukcesy podopiecznych Jerzego Denaburskiego.

Najbardziej znani to brązowa medalistka mistrzostw Polski (1988) na 1500 m Zofia Więciorkowska, której rekord życiowy na 800 m wynosi 2.02,81 (drugi w roku przedolimpijskim w kraju, ale do Seulu nie pojechała); Marek Adamski, srebrny (1984) i brązowy (1985) medalista mistrzostw kraju w biegu na 1500 m, trzykrotny zwycięzca (1992-94) maratonu w Montrealu; Andrzej Malicki, brązowy medalista przełajowych MP, czołowy polski maratończyk. W latach dziewięćdziesiątych brylowała inna podopieczna trenera Denaburskiego — Wioletta Kryza. Była siedmiokrotną medalistką (1-6-0) przełajowych mistrzostw Polski, zajmowała pierwsze miejsca w 28 (!) maratonach (m.in. w Detroit, Bangkoku, Cleveland i Sacramento), a w 1999 r. została mistrzynią kraju w maratonie.


W 1998 r. oddano do użytku zmodernizowany stadion lekkoatletyczny z pierwszą w regionie bieżnią tartanową. 
Niezwykle ważnym wydarzeniem dla sekcji było w tamtych latach przejęcia schedy po — nie tylko regionalnym lekkoatletycznym potentacie — olsztyńskiej Gwardii. 
Pierwszym szkoleniowcem Gwardii, który „zmienił barwy klubowe”, był w 1999 r. Kazimierz Podolak. W jego ślady poszli Eugeniusz Miszczuk, Andrzej Siennicki i Zbigniew Ludwichowski wraz z małżonką Bronisławą. Oni to stworzyli postawy i warunki do jeszcze lepszych rezultatów olsztyńskiej akademickiej lekkiej atletyki.


Trudno w jednym skromnym materiale prasowym odnotować nawet te największe osiągnięcia zawodników
i zawodniczek tej sekcji po 2000 r. Ograniczymy się tu jedynie do kilku najbardziej znamiennych. W 2007 r. olsztyński AZS doczekał się pierwszego w swojej historii lekkoatletycznego medalisty (brąz) mistrzostw świata (Osaka, sztafeta 4x400 m), którym był Kacper Kozłowski. Rok później (Pekin) został on pierwszym lekkoatletycznym olimpijczykiem z kortowskiego klubu, powielając ten zaszczyt cztery lata później (Londyn).

Akademicka sztafeta AZS UWM 4x400 m (Kacper Kozłowski, Wojciech Chybiński, Tomasz Marks i Michał Podolak) dwukrotnie 
(2007 i 2008 r.) wybiegała złote medale mistrzostw kraju. Ostatnie lata to sukcesy pochodzącego z Reszla Karola Zalewskiego, dwukrotnego uczestnika mistrzostw świata (2013 i 2015). Ma już na swoim koncie pięć (!) złotych medali mistrzostw Polski w biegach na 100 i 200 m, tytuł halowego wicemistrza Europy w sztafecie 4x400 m. Jest młody więc wiele wskazuje na to, że na tym nie nie skończy. 


Lech Janka